Uzun yıllardır gezdiğim birçok ülkede kaldığım otellerde akşam odama gelen meyve sepetinin içinde çoğunlukla Alman,İsviçre,Hollanda,İngiliz kökenli yöneticilerin ismini gördüm. Ülkelerinden binlerce kilometre uzakta disiplinli bir şekilde çalışıp gittiğiniz ülkenin sokaktaki görüntüsü ile bağdaşmayan üst düzey bir otelcilik hizmeti verilmesini sağlıyorlardı. Onları buraya çeken nedir diye hep sorgulamışımdır. Geçenlerde Karayipler’de hizmet veren bir yüzer otelde görev yapan Alman aşçıyı tanıtan televizyon programını Alman ZDF kanalında seyrederken nasıl disiplinli bir şekilde her şeyi kontrol ettiğini ve yüzer otelde seyahat eden bin kişiye tüm gün boyunca nasıl muhteşem bir hizmet verildiğini gördüğümde bizim aşçıların da bu işin altından rahatlıkla kalkabileceğini düşündüm. Çünkü Antalya’da binlerce kişinin kaldığı otellerde bunu rahatlıkla başarıyorlar. Belki tek büyük eksikleri yabancı dil olabilir, ama artık bunu da aştıklarını zannediyorum. Artık birbirlerinin işlerini kapacaklarına yurt dışına yönelseler hem  maddi imkanları artacak ve hemde ülkeye döviz getirmiş olacaklar.

Bundan yıllar önce Bangkok’ta  en pahallı otelllerden olan Oriental Otelde yine aynı şekilde bir Alman yöneticinin ismi ile gelen meyve sepetini görünce onun yerinde bir Türk yöneticinin hayalini kurmuştum. Yıllar sonra Türkiye’de kurulan lüks oteller 25 milyon turist çektiğinde bu sefer neden yönetici veya otel konsepti hizmeti ihraç edemediğimiz aklıma hep takılıp durdu. Antalya’da dünyanın hiçbir yerinde göremeyeceğiniz hizmeti sunan yöneticilerin nesi eksik acaba diye hep kendi kendime sordum. MÜSİAD Araştırmalar Komisyonu Başkanlığı yaptığım 2010 yılında hazırlamış olduğumuz “Türkiye’nin 2023 Yılı Hizmet İhracatı Vizyonu” adlı raporda turizm sektörüne 52 sayfa ayırmamıza rağmen görüşlerini aldığımız hiç bir uzman,  yönetici veya otel konsepti hizmet ihracatından çok istememize rağmen bahsedememişti çünkü herhalde bunun olacağına inanmıyorlardı veya bu yönde bir araştırmaları olmamıştı. Halbuki biz hizmet ihracatı olmadan hedeflerin yakalanmasının mümkün olmadığına inanıyorduk.

Rapora aşağıdaki linkten ulaşabilirsiniz:

http://www.musiad.org.tr/detayArYay.aspx?id=310

Bir keresinde dayanamayıp sohbet ettiğim Antalya’daki bir otel yöneticisi ise kimsenin uzaklara gitmek istemediğini ve Türkiye’de yeterli iş ortamının olduğunu söyleyerek hizmet ihracatı vizyonunun ne kadar dar bir alanda tıkalı kaldığını ortaya koyuyordu.

Halbuki otel konsepti ihrac eden şirketlere büyük bir pazar ve iş imkanı var. Mesela Suudi Arabistan’da birçok yatırımcının Türk Yöneticileri tercih etmeye başlamasının ardında bizi kendilerine yakın görmeleri yatıyor. Bir Avrupalı yöneticinin pes ettiği yerde Türk yönetici doğu kültürünü tanımanın verdiği avantajla yeni bir açılım sunabiliyor, esnek olabiliyor. Otel yöneticilerinin bir otel yönetim konsepti geliştirip bunu ihraç etmesinin zamanı geldi ve hatta geçiyor. Bu ülkeden bir Kempinski artık çıkmalı bunu oteller zinciri olan şirketlerde yapabilir diye düşünüyorum.

Son olarak ağustos ayında okuduğum bir haber bana inanılmaz gurur verdi. Pekin şehrinde 7 yıldızlı bir otelin başına Zeki Özal adlı Türk yönetici atanmıştı. Bangkok’ta yıllar önce hayalini kurduğum olayı bu kardeşimiz sektörün içinde öyle zannediyorum ki birçok zorluklarla savaşarak başarmıştı. En çok savaştığı şeylerden biriside benimde yurt dışında çalışmalarımda hep önümü kesmeye çalışanların öne sürdüğü ülke imajıydı. Türkiye son yıllarda bu konuda büyük hamleler gerçekleştirdikçe ülke imajının dalga dalga her yere etkisi kaçınılmaz oluyor.

Çin’deki bir dostumdan aldığım bilgilere göre dünyanın önemli otellerinde tecrube kazanan Zeki ÖZAL, yedi yıldır Pekin’de görev yapıyormuş ve şu anda PANGU Seven Star otelinin yıldızı parlayan yöneticisi olmuş. PANGU SEVEN STAR Oteli, Pekin’in en lüks, en pahalı, en kaliteli, en zevkli, hata ve eksiklik bulamayacağınız oteli olduğunu belirtiyor. İç mekanları açık arttırmalardan alınmış  birçok tarihi değeri olan eşyalarla donandığı PANGU , 2008 yılında Olimpiyatlar döneminde açılmış, birçok tanınmış  devlet büyüklerini konuk etmiş bir otel. Pekin Ulusal Olimpiyat Stadı’nın batı ve doğusundaki Feng Shui (rüzgar-su) disiplinine göre yerleştirilmis ejderhalardan batıdakidir. Batıdaki Ejderin kafası(resimde sol tarafta en yüksek binanın üst bölümü) IBM ofis binasi, üç bloktan oluşan gövdesi onlarca milyon dolarlik, altı yüz-yedi yüz metrekarelik ultra lüks apartman daireleri ve en sonda kuyruk kısmı, PANGU otelidir. Stadın diğer tarafindaki ejderha, bir göldür. Otelin içinde de Çin’in binlerce yillik Feng shui (rüzgar-su) disiplinine gore bir yerleşim göze çarpıyormuş.

Bu otelin büyük bir zevkle döşendiği, içilen kahvelerin bile özenle seçildiği süreçte öyle zannediyorum ki Zeki Özal’ın büyük katkıları olmuştur. Böyle bir yöneticinin olduğu oteli ziyaret etmek insana büyük bir zevk vermeli.

Galatasaray Başkanı Sayın Ünal Aysal’ın da tercih ettiğini öğrendiğim otelde bir Türk Yöneticinin olması gerçekten gurur verici. Keşke devletimiz bu önemli görevlere gelen başarılı Türklere odalarındaki en nadide köşeye koyacakları bir ödülle veya devlet nişanı ile taltif etse ve onlara sahip çıksa. Zeki Özal artık bir marka olmuşsa bir sınıf atlayarak normal yönetici profilini aşmışsa bu ülkemiz içinde onur verici ve diğer yöneticilerinde önünü açan önemli bir referans olacaktır.

Otel hakkında inşallah yakın zamanda Çin’e gitmek fırsatı doğarsa bizzat Zeki Özal beyle görüşüp hakkında daha detaylı bilgi vermeyi düşünüyorum. O artık bence bir fenomen olmuş ve kendini kanıtlamış, darısı onu kendisine örnek alacak genç yöneticilerin başına diyelim. Umarım tecrübelerini bir gün otel konsepti şirketi kurarak dünyanın dört bir yanına dağıtma imkanına sahip olur ve bizde başarıları ile gurur duyarız.

Otel hakkında bilgileri aşağıdaki web sayfasında görebilirsiniz.

http://www.panguhotel.com/en/